Οντέ μιλούνε οι αρχηγοί...

Οντέ μιλούνε οι αρχηγοί
δε λένε την αλήθεια
γροικούνε μόνο οι δούλοι ντως
μα και τα κουτορνίθια


Αν θυμάσαι ακόμα κάποιες από κείνες τις ευφάνταστες ιστορίες με θεούς,ημίθεους κλπ που μας δίδασκαν στο σχολείο ως «Ελληνική Μυθολογία»,τότε καλύτερα να τις ξεχάσεις.Μην είσαι…μπανάλ:εδώ και χρόνια όλ’ αυτά τα έχει αντικαταστήσει η Παγκόσμια (ελέω παγκοσμιοποίησης…) Μυθολογία,η οποία άλλωστε δεν αναφέρεται στο μακρινό παρελθόν,αλλά στην καθημερινότητά σου,σε όλες τις μορφές της:στις ιστορίες αυτές πρωταγωνιστούν πια ως …θεότητες η Ανάπτυξη, η Ασφάλεια, ο Εκσυγχρονισμός, η Ολυμπιάδα, η Κατανάλωση, η Παραγωγικότητα και πάει λέγοντας.
Τόπος κατοικίας τους δεν είναι πια κανένας …Όλυμπος,αλλά οι όπου γης τράπεζες, κοινοβούλια, διεθνείς νομισματικοί κ.α. οργανισμοί, αστυνομίες και αποσταμένα λογύδρια μικρών και μεγάλων αφεντικών.
Οι χυδαιότεροι των τελευταίων συναντιούνται τις μέρες αυτές στη Θεσσαλονίκη για να διασφαλίσουν ότι όλοι αυτοί οι μύθοι περί Ανάπτυξης, Ασφάλειας κλπ θα «κατοικήσουν» πλέον και στην καθημερινή ζωή όλων μας.Είτε με το καρότο(πάρε λίγα ψίχουλα παραπάνω για κάνα νέο μοντέλο κινητού,ή κάνα χρυσό μετάλλιο να αισθανθείς εθνικά υπερήφανος) είτε με το μαστίγιο(τρομονόμοι, Europol, νέα μοντέλα…δακρυγόνων,και, όπου δε γίνεται αλλιώς…πόλεμοι!)
Βέβαια, κάθε μύθος(και,δυστυχώς,εδώ δε μιλάμε για…μπύρες) περιέχει πάντα μια δόση αλήθειας.Μόνο που στην περίπτωση αυτή δεν είναι αυτά που σου λένε οι ίδιοι ή τα δελτία τους των ειδήσεων,αλλά όλ’ αυτά που βιώνεις κάθε μέρα στο πετσί σου:
· Μια εργασία(ή ανεργία-η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος) όλο και πιο ανιαρή και αγχογόνα, υπό τις άτεγκτες προσταγές του ανταγωνισμού ή του αφεντικού,και με όλο και λιγότερο αντίκρισμα σε αμοιβή.Κανείς(ούτε η Αριστερά) δε μιλάει για τη βαρβαρότητα της καθημερινής μισθωτής σκλαβιάς και την αλλοτρίωση του να δουλεύεις για άλλους,με τρόπους, χρόνους και σε τόπους που δεν αποφάσισες συλλογικά με τους συνανθρώπους σου ανάλογα με τις ανάγκες σας,αλλά που σου τους έχουν επιβάλλει οι νόμοι των ισχυρών ή…τα γκλόμπς τους.Κι ενώ κάποιοι έχουν πει ήδη από το 1950 ότι με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε θα επαρκούσε ένα 10% της δουλειάς που κάνουμε σήμερα για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες όλου του κόσμου,δουλεύουμε όλο και περισσότερο, όλο και πιο αγχωμένα,για να ‘χουμε όλο και πιο λίγα ουσιαστικά πράγματα για τη ζωή μας και,αντίστροφα,όλο και περισσότερα άχρηστα:βιντεοκινητά, το δεύτερο και τρίτο αμάξι, ηλεκτρικά ανοιχτήρια…γιατί;επειδή το σύστημα πρέπει να πουλά για να συσσωρεύουν κέρδη οι διαχειριστές του.Στον καπιταλισμό,η δουλεία απ’ τη δουλειά απέχουν ένα τόνο δεξιά.
· Κι ενώ τα γραμμάτια σε λίγο θα τα κάνεις κορνίζα και οι δόσεις θα στοιχειώνουν τον ύπνο και τον ξύπνιο σου(οι δε τραπεζίτες θα χαμογελάνε για να σου δείξουν τα δόντια τους),η μιζέρια και η κενότητα της κατανάλωσης ,του shopping therapy κλπ έρχονται να μας σερβίρουν ανθρώπους νευρωτικούς, μονάχους μέσα στη στέρηση του έρωτα, της επικοινωνίας και του χρόνου για μας και τους συνανθρώπους μας.Αλλά…να δεις τι σου ‘χω για μετά:με τις νέες εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά τους νομοσχέδια, θα δουλεύουμε όλο και πιο πολύ για όλο και λιγότερα φράγκα-και όσοι δεν σκοτωθούν σε κανένα εργατικό «ατύχημα»(188 θανατηφόρα περισσότερα από την προηγούμενη διετία στην Ελλάδα) ή δε μείνουν άνεργοι στα 55 τους προκειμένου να βγάλουν περισσότερα κέρδη αλλού τα’ αφεντικά,ας τρώνε εν τω μεταξύ «Κεντέρεια» εθνική ανάταση στα 200μ. σπριντ και νέα «μεγάλη ιδέα» ολυμπιακών προδιαγραφών και…ανωτερότητας της φυλής.Στο μυθολογικό βασίλειο της θεάς Ανάπτυξης, της Παραγωγικότητας κλπ,γελιέσαι αν νομίζεις πως το πιο πολύτιμο υλικό είναι το χρήμα.Το…λάστιχο είναι:ελαστικές σχέσεις εργασίας,ελαστικά όρια σύνταξης, ελαστικές συνειδήσεις, ελαστική αξιοπρέπεια,όπου μας απομένει.
· Η δε Ασφάλεια,θεά του καθημερινού φόβου,του πολέμου(βλ.»αντιτρομοκρατικοί» πόλεμοι και καμπάνιες) και της ξενοφοβίας,είναι η μοχθηρή πανταχού παρουσία που διψά για ανθρωποθυσίες στο βωμό της:κάτι εξίσου(και χειρότερα) καταπιεσμένοι από μας μετανάστες στον πάτο του Αιγαίου, χιλιάδες άλλοι στο κάθε Ιράκ του καπιταλιστικού κόσμου,αλλά και τα δικαιώματά σου στη διαμαρτυρία και στην προσωπική ζωή,κλπ.Ξέρεις,ο «αστυνομικός της γειτονιάς» δε θα μοιράζει πάστες αλλά εντεινόμενη επιτήρηση:μη και στη δώσει μ’ όλ’ αυτά και αντιδράσεις δυναμικά.Θα ξέρει ποιος είσαι,πού μένεις,τί κάνεις ανά πάσα στιγμή και τότε θα ‘ρθει με τους ομοίους του να σε συνετισει, «παλιοτρομοκράτη».Ή μήπως νομίζεις ότι 45000 μπάτσοι,αύρες,κομμάντος,ευρωτρομονόμοι κ.ο.κ.υπάρχουν για έναν Πάσσαρη και μια 17Ν;
· Τέλος πάντων,θα μπορούσαμε ακόμα να πούμε για τις βάσεις με τα πυρηνικά και τη ραδιενέργεια δίπλα στο σπίτι σου,τη χωματερή των ΜΜΕ και πολλά άλλα σκουπίδια ,αλλά τα ξέρεις. Σημασία έχει να καταλάβουμε όλοι πως…

…ΣΤΟΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ,ΟΙ ΚΑΔΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Αυτόν τον « πολιτισμό» βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη για να προωθήσουν, συμβολικά και ουσιαστικά, οι αρχηγέτες αυτές τις μέρες. Για λογαριασμό δικό τους, των εταιρειών τους και των ελίτ τους μιλάνε, όχι για μας. Για «τη νέα φάση συσσώρευσης του κεφαλαίου», αν θες. Δηλ. για τον καπιταλισμό και τις σχέσεις που μας επιβάλλει κάθε μέρα,αφού αυτός είναι το πρόβλημα και όχι οι εκάστοτε διεκπεραιωτές του,Έλληνες και ξένοι,όπως ο συρφετός της Θεσσαλονίκης που πάλι θα πίνει «σε ποτήρια από κρύσταλλα Βοημίας με χρυσά σκαλίσματα»,καθώς μας λέγανε στις «ειδήσεις» τους σε προηγούμενη σύνοδό τους.
Ενάντια σ’ αυτό το μοντέλο ζωής θα πορευτούν,θα διαδηλώσουν,κι αν θες,θα συγκρουστούν με την καταστολή τους πολλοί συνάνθρωποί μας αυτές τις μέρες.Επειδή σίγουρα θέλουμε όλοι να διαχειριζόμαστε οι ίδιοι την εργασία,τη δραστηριότητα,την επικοινωνία μας.Το γεγονός ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ κοινωνικές δομές μ’ αυτό το περιεχόμενο είναι το μόνο που δεν είναι μύθος σ’ αυτή την ιστορία.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΘΡΩΠΟΠΛΑΣΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟ-Σκέψου-οργανώσου-διεκδίκησε συλλογικά-αντιστάσου

Πρωτοβουλία μέσα από την κατάληψη του ευαγγελισμού